เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564 หลังรัฐประหารในประเทศพม่า พ.ศ. 2564 จอมี่นยุและบุคคลที่มีชื่อเสียงอีก 6 คน[9] ได้แก่ มี่นโกไนง์ (မင်းကိုနိုင်), มโย่ยานนองเต้น (မျိုးရန်နောင်သိန်း), อี้นเซนอองโซ่ (အင်းစိန်အောင်စိုး), มองมองเอ้ (မောင်မောင်အေး), ปานแซโล (ပန်ဆယ်လို) และลี่นลี่น (လင်းလင်း) ถูกตั้งข้อหาและออกหมายจับตามมาตรา 505(ข) (၅၀၅(ခ)) แห่งประมวลกฎหมายอาญาของสภาการบริหารแห่งรัฐในข้อหายุยงให้เกิดความไม่สงบต่อรัฐและคุกคาม "ความสงบสุขของสาธารณะ" ผ่านการเผยแพร่ข้อความในสื่อสังคมออนไลน์[10][11][12][13] เขาถูกจับกุมในอำเภอดะโกนของนครย่างกุ้งเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2564[14] ศาลทหารพม่าได้พิพากษาเมื่อวันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2565 ให้ประหารชีวิตจอมี่นยุภายใต้กฎหมายต่อต้านการก่อการร้ายของประเทศ จากการติดต่อกับคณะกรรมการผู้แทนสมัชชาแห่งสหภาพ, รัฐบาลเอกภาพแห่งชาติ (NUG) และกองกำลังป้องกันประชาชน (PDF)[3] เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 มีการประกาศว่า จอมี่นยุถูกประหารชีวิตพร้อมกับเซยาตอ (ဇေယျာသော်) และนักเคลื่อนไหวอีกสองคน[2][15]